Wedstrijd duurt voor de veteranen 55 minuten te lang…
5-6-2018
Op een, voor onze veteranen, zeer ongebruikelijk tijdstip werd de wedstrijd gespeeld in en tegen Breda. De warme voorjaarszon was alweer aan het zakken toen wij om 3:30 uur het veld op mochten. En niet zomaar een veld. Een gloednieuw veld van nog een maand oud werd ons ter beschikking stelt. Op dit veld wordt over twee weken de Champions Trophy gespeeld waarbij spelers als Billy Bakker, Robert Kemperman en Marloes Ketels hun trukendoos opentrekken. En nu mochten wij laten zien hoe je op zo’n heerlijk waterveld het hockeyspelletje speelt. Op basis van de aanwezigheid bij de training werd de opstelling bepaald. Uiteraard Olof op doel, met als verdediging Joris, Koert en Stijn. Op het middenveld Teun, Maarten, Sieger en Martèn die als taak hadden de voorhoede veelvuldig de bal aan te spelen. Deze voorhoede bestond uit Rutger, Rogier en Machiel. De bank was vandaag Stefan, Robbert en Caspar.
In eerdere wedstrijden hebben we met hoge druk en een zeer aanvallende speelstijl goede resultaten behaald. Vandaag wilden we dit wederom neerzetten. En dat heeft tegenstander geweten. Nadat Breda de 2e minuut de paal raakte, was het daarna aan ons om Galleryplay op de mat te leggen. Doordat alle spelers goed druk zetten, continu voor de man stonden en actief aan het jagen waren, leverde de tegenstander de bal veelvuldig in. Dit resulteerde in snelle counters en veel kansen. Na 5 minuten kon Machiel de 0-1 maken en niet veel later sloeg Maarten snoeihard een strafcorner binnen. Breda hapte naar adem en kon ons hoge tempo niet bijbenen. En het mooiste moest nog komen. Vanuit een inslag op eigen helft passte Maarten de bal op Martèn die de bal met een harde flats direct bij de rechtsbuiten Machiel bracht. Hij controleerde de bal netjes en gaf Rutger de mogelijkheid om Rood-Zwart op 0-3 te zetten. Dit was een ongekende uitgangspositie voor ons al binnen het kwartier. In de hoofden van de routiniers speelden zich vervolgens diverse dingen af. Euforie, ongeloof, blijdschap, twijfel, alsook de vraag wat te doen; doorpakken, consolideren, vertragen. Hierdoor verloren we stilaan de grip op de wedstrijd. Breda kreeg wat kansjes al kwam er een strafcorner aan te pas om ze terug in de wedstrijd te brengen. De ruststand was 1-3. Tijdens deze nuttige pauze spraken we over hoe de wedstrijd verder te spelen. We wilden toch graag de grip terugpakken door aanvallend te spelen en veel druk te zetten. Helaas viel Stijn uit waardoor Rogier op mid mid kwam te staan en Martèn ook een linie zakte. We proberen wel ons spel weer te spelen, echter was Breda zeker niet van plan om het rustig aan te doen. Met veel risico in het spel zetten ze zeer hoge druk waar we lastig onderuit kwamen. Ze scoorden uit een strafcorner de aansluiting waarna Olof nog enkele fantastische reddingen moest plegen alvorens de wedstrijd 10 minuten voor tijd op slot ging door een goal van Rutger op voorgeven van Machiel. Maar hockey is een snel spel waarbij in de laatste minuten nog veel kan gebeuren… Zo ook een afgekeurde strafcorner van ons, een goedgekeurde strafcorner van hen en uiteindelijk 2 minuten voor tijd ook nog de gelijkmaker.
Zodoende gingen we voor ons gevoel met twee punten verloren van het veld af. Komende woensdag zullen we analyseren en bespreken hoe we in het vervolg de volle 70 minuten het fantastisch mooie spel van het eerste kwartier vol kunnen houden. Want dan is hockey een hele mooie sport.
Reacties
Tom van Mierlo
5-6-2018 @ 19:01:58 |Jammer