Heren Veteranen maken kennis met het hockeyniveau van de eerste klasse !!
14-9-2015
Na een goede voorbereiding, twee woensdagavond trainingen waarbij bijna de gehele selectie aanwezig was en een teambespreking bij de aanvoerder thuis, vertrokken onze veteranen tot de tanden toe bewapend richting Best. Zij wilden laten zien dat zij het afgelopen jaar niet voor niets kampioen geworden waren en zouden er hun tanden in zetten om een goed resultaat te behalen.
Toen Willem-Jan, onze aanvoerder, de opstelling bekend maakte, spraken we af dat we onze tanden zouden laten zien, we zouden onze huid duur verkopen en een felle maar sportieve strijd aangaan met onze tegenstander. Kortom, we zouden ons met hand en tand verzetten en ons niet naar slachtbank laten afvoeren.
Helaas lag zo’n half minuutje na het eerste fluitsignaal de bal al achter onze doelman Olof, die verrast werd door een afketsende bal die helaas nog nipt geraakt werd door een van de Bestse voorwaartsen.
Dan sta je als team natuurlijk met je mond vol tanden als de toeschouwers al roepen tien, tien, tien. er op het scorebord 1-0 staat en er nog geen hele minuut verstreken is. Onze Hilvarenbeekse mannen keken elkaar verbaasd aan hoe dit in hemelsnaam mogelijk was, de schuldige kon niet aangewezen worden dus er hoefde ook niemand aan de tand gevoeld te worden. Amper bekomen van de schrik, prikte een aanvaller van Best twee minuten later de bal voor de tweede keer achter onze doelman. De Hilvarenbeeks oudjes kregen het voor de kiezenwant na een dikke twintig minuten keken zij al tegen een 0-4 achterstand aan.
Gelukkig konden zij de kracht opbrengen om tegen deze geroutineerde tegenstander nog een tandjebij te zetten waardoor de ruststand beperkt bleef tot 0-5, hetgeen niet wil zeggen dat zij niet het schaamrood op de kaken hadden toen de scheidsrechters voor het rustsignaal floten. We hadden veel doelpunten tegen en nog veel meer gevaarlijke situaties voor ons doel te verduren gekregen terwijl er slechts één strafcorner in ons voordeel tegenover stond.
Tijdens de teambespreking in de pauze werd het vertoonde spel aan de kaak gesteld en een nieuwe strategie bepaald, het werd kiezen of delen. Genoegen nemen met een grote nederlaag of met een hele grote nederlaag. Ondanks het feit dat onze mannen al aardig op hun tandvlees liepen, werd gekozen voor de eerste optie. Dat betekende wel dat zij een extra inspanning moesten leveren en moesten laten zien dat zij haar op de tanden hadden. Gelukkig werd er tijdens de bespreking ook een positief element benoemd. Ondanks het feit dat we door onze tegenstander overlopen werden en redelijk werden weggespeeld, werd er niet gemopperd. We hielden onze kaken op elkaar.
In de tweede helft hielden we onze tegenstander lang van het scoren af, maar konden niet voorkomen dat er met nog zo’n acht minuten te spelen de 0-8 op het scorebord te lezen stond. Dat werd ook de uiteindelijke eindstand waarbij we de laatste minuten zichtbaar aangeslagen vol maakten omdat Frank geblesseerd uitgevallen was omdat hij een tik had gekregen met een stick op de mond. Hij verloor daarbij een tanden in het ziekenhuis bleek er nog een tand los te staan en moesten er een viertal hechtingen in zijn kin aangebracht worden.
De derde helft was de blessure van Frank natuurlijk hèt gespreksonderwerp. Waar het hart vol van is, loopt de mond van over. Zulke incidenten op het hockeyveld kunnen we natuurlijk missen als kiespijn.
Beste Frank, namens alle teamleden en de spelers van Best wensen we je heel veel beterschap toe en hopen dat je weer snel van de partij bent op het hockeyveld.
Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen St. Oedenrode op het programma. Onze veteranen zullen dan uit een ander vaatje moeten tappen om de punten in Beek te houden. Niets te doen komende zondag? Kom gerust een kijkje nemen op het hockeyveld.
Reacties
Arthur Roozen
14-9-2015 @ 08:08:50 |Beterschap...en volgende keer een onsje meer geluk .