Heren veteranen laten steekje vallen

20-11-2017 | Wedstrijdverslagen

Deze zondag stond de thuiswedstrijd
tegen Waalwijk op het programma, een team waar we tot op heden als veteranen
nog nooit tegen gespeeld hadden en dat één punt minder bij elkaar gesprokkeld
had dan onze Beekse veteranen. Het had daarom na zeventig minuten zuivere
speeltijd zomaar gekund dat onze mannen afstand van deze tegenstander uit de
Langstraat hadden genomen als er gewonnen was. Maar deze vurige gedachte pakte
helaas anders uit.

Al meteen vanaf de afslag namen
de mannen uit Waalwijk, de plaats waar de schoen- en leerindustrie eeuwen lang
hoogtij vierde, het heft in handen. We kunnen gerust zeggen dat zij meteen de
stoute schoenen aantrokken. Dat resulteerde al na een kleine vijf minuten op
een 0-1 voorsprong voor de bezoekers, waardoor bij onze kanjers, die na de
behaalde punten van de afgelopen weken naast hun schoenen leken te lopen, de
moed al direct in de schoenen leek te zinken. Onze rood-zwarten dachten zeker
met kousen en schoenen in de hemel te komen (denken dat men zich niet in hoeft
te spannen) en dat nog wel na zo’n enerverend feestje ter gelegenheid van een
teamgenoot die de veertig jarige leeftijd heeft bereikt. Het werd dan ook door
de vele toeschouwers zeker niet gewaardeerd dat men langs de schoenen liep. Er
werden vanaf de tribunes geen namen gescandeerd, maar sommige spelers wisten
waar de schoen wrong en gooiden er toch maar een schepje bovenop. Het duurde
dan ook zeker tien minuten voordat de veteranen massaal de stoute schoenen
aantrokken en het spel richting het Waalwijkse doelgebied verlegden. Uit een
mooie aanval werd de bal de cirkel in geschoven waar Stefan met een mooie
schuifslag de bal langs de doelman van Waalwijk in het doel wist te schuiven.

Met deze gelijke stand op het
scorebord golfde het spel voortdurend op en neer en aan beide kanten werden de
doelmannen op de proef gesteld. Iedereen dacht dat er ook met deze stand
gepauzeerd zou gaan worden, maar jammer genoeg werd er door een
achterhoedespeler een persoonlijke fout gemaakt,   zeg maar gerust een cadeautje uitgedeeld (wie
de schoen past, trekke hem aan) waardoor het een klein kunstje was om onze doelman
Olof voor de tweede keer op een tegendoelpunt te trakteren.

Toen het rustsignaal klonk,
liepen onze veteranen met het lood in de schoenen naar de dug-out om de kritiek
van de trainer-coach te aanvaarden. Deze veertiger trok van leer en vertelde
zijn spelers dat er in het verleden geen enkel team op een slof en een oude
hockeyschoen kampioen is geworden. Hij wilde niemand de schuld in de schoenen
schuiven, maar er moest uit een ander vaatje getapt worden. Alle spelers
begrepen de boodschap en meenden leergeld betaald te hebben.

Het team van Waalwijk had
waarschijnlijk de Hilvarenbeekse donderspeech gehoord want in het begin van de
tweede helft waren zij heer en meester op het veld. Toen de scheidsrechter een
speler van Waalwijk trakteerde op een gele kaart, leek de wedstrijd uit de hand
te lopen. De speler in kwestie ging verhaal halen bij de scheids en kreeg nog
enkele medestanders aan zijn zijde. De scheidsrechter leek op dat moment sterk
in de schoenen te staan en toonde nog enkele spelers een gele kaart. Gemopper,
dreigen met voortijdig vertrek naar huis en overleg, volgden

Gelukkig werd er door enkele
spelers van ons Beekse veteranenteam bemiddeld en werd de wedstrijd met
tweeëntwintig mannen hervat. Een mooi uitgespeelde aanval van Hilvarenbeek
zorgde ervoor dat de verdiende 2-2 stand op het scorebord verscheen, maar de
tegenstander ging met de drie punten aan de haal door twee minuten voor het
einde van de wedstrijd een fantastisch keepende Olof het nakijken te geven. Met
nog een minuut te spelen kregen de Beekse mannen nog enkele strafcorners, maar
er werd helaas niet meer gescoord.

Het publiek keerde huiswaarts
met de nodige gespreksstof en de kleintjes konden naar de intocht van de
Goedheiligman zodat zij vanaf deze zondag hun schoen weer kunnen zetten.