14-03-2016 | Leuk om te weten
Na een lange winterstop, maar al wel met enkele
trainingsminuten in de kuiten, stond deze zondag de thuiswedstrijd tegen Best, de
nummer twee van de competitie op het programma.
Terugkijkend op de eerste ontmoeting, waarbij
we getrakteerd werden op een kansloze 0-8 nederlaag en een van onze jongens een
paar tanden verloor, leken op voorhand alle troefkaarten al
verspeeld.
Ondanks deze psychologische
achterstand hadden de veteranen van ons Beekse dorp er alle vertrouwen in dat
het verschil in hockeykwaliteit niet weer zo nadrukkelijk in de einduitslag te
zien zou zijn.
Tijdens de warming-up riepen
we elkaar de nodige moed toe, werden de spieren optimaal voorbereid op de
titanenslag die zou plaatsvinden en focusten we ons op het voorkomen van een
supersnel tegen-doelpunt van de tegenstander (in Best lagen er namelijk al drie
ballen achter onze doelman in het netje voordat we de kleur van het shirt van
onze tegenstander hadden ingescand).
Onder een strak blauwe
hemel, met de zon in de rug en vol zelfvertrouwen wilden we een tegendoelpunt
zien uit te stellen en zelf
ook nog enigszins aan hockeyen toe komen.
In het kader van ‘zoek de valse’ van deze vijf
beweringen, wisten de mannen uit Best de vinger direct op de gevoelige plek te
leggen. Binnen twee minuten keken onze Beekse oudjes al tegen een 0-1
achterstand aan. De Hilvarenbeekse verdedigers kregen direct het schaamrood op
de kaken want dit doelpunt kon hen aangerekend worden. Na een kleine tien
minuten verdubbelde onze tegenstander de marge waardoor de wedstrijd eigenlijk
al gespeeld was.
Het Hilvarenbeeks
veteranenteam ging echter niet bij de pakken neerzitten. Zij verzamelden moed,
zochten
extra longcapaciteit,
konden niet vermijden dat Best
nog voor
het rustsignaal de 0-3 op het scorebord toverde, maar bleven geloven in een
redelijk goede afloop.
Tijdens de rust werden
opbeurende woorden gesproken, werd gewezen op het feit dat we te maken hadden
met een van de beste teams van de competitie, kon er ondanks de achterstand
gelachen worden zodat er
met opgeheven
hoofd begonnen kon worden aan de tweede helft.
Tijdens het tweede bedrijf
regende het driehoekjes in allerlei kleuren die door de scheidsrechter voor
beide teams uit zijn broekzak getoverd werden. Onze Hilvarenbeekse mannen
wisten na een inzet van Teun en een snelle doeltreffende reactie van Stefan de
achterstand te verkleinen tot 1-3, maar de tegenstander wist bij een aanval
over te gaan van goed naar beter om vervolgens op hun best de 1-4 einduitslag
op het scorebord te zetten.
Al bij al: geen
overwinning, een goede en sportieve tegenstander, verdiend verloren, weer wat
calorieën kwijtgeraakt tijdens het hockeyspel, deze er ook weer erbij
getankt
tijdens de derde helft, lekker
nagepraat, genoten van het eerste lentezonnetje (ondanks de koud aanvoelende
wind) en alweer uitkijkend naar de volgende wedstrijd.
Volgende week staat de
uitwedstrijd tegen de koploper
St.-
Oedenrode op het programma. Lijkt lastig, maar gezien het kleine verschil in de
thuiswedstrijd (1-2) lijkt een goed resultaat haalbaar.
(Succes jongens, de vaste
verslaggever is er volgende week niet bij, maar verneemt graag of er punten
behaald zijn.)
- Hockeyclub Hilvarenbeek - Powered by LISA