Heren Veteranen maken kennis met het hockeyniveau van de eerste klasse !!

14-09-2015 | Wedstrijdverslagen

Na een goede voorbereiding, twee woensdagavond trainingen
waarbij bijna de gehele selectie aanwezig was en een teambespreking bij de
aanvoerder thuis, vertrokken onze veteranen tot de tanden toe bewapend
richting Best. Zij wilden laten zien dat zij het afgelopen jaar niet voor niets
kampioen geworden waren en zouden er hun tanden in zetten om een goed
resultaat te behalen.

Toen Willem-Jan, onze aanvoerder, de opstelling bekend
maakte, spraken we af dat we onze tanden zouden laten zien, we zouden
onze huid duur verkopen en een felle maar sportieve strijd aangaan met onze
tegenstander. Kortom, we zouden ons met hand en tand verzetten en ons
niet naar slachtbank laten afvoeren.

Helaas lag zo’n half
minuutje na het eerste fluitsignaal de bal al achter onze doelman Olof, die
verrast werd door een afketsende bal die helaas nog nipt geraakt werd door een
van de Bestse voorwaartsen.

Dan sta je als team
natuurlijk met je mond vol tanden als de toeschouwers al roepen tien,
tien, tien. er op het scorebord 1-0 staat en er nog geen hele minuut verstreken
is. Onze Hilvarenbeekse mannen keken elkaar verbaasd aan hoe dit in hemelsnaam
mogelijk was, de schuldige kon niet aangewezen worden dus er hoefde ook niemand
aan de tand gevoeld te worden. Amper bekomen van de schrik, prikte een
aanvaller van Best   twee minuten later de
bal voor de tweede keer achter onze doelman.   De Hilvarenbeeks oudjes kregen het voor de kiezen want na een dikke twintig minuten keken zij al tegen een 0-4 achterstand aan.

Gelukkig konden zij de
kracht opbrengen om tegen deze geroutineerde tegenstander nog een tandje bij te zetten waardoor de ruststand beperkt bleef tot 0-5, hetgeen niet wil
zeggen dat zij niet het schaamrood op de kaken hadden toen de
scheidsrechters voor het rustsignaal floten.   We hadden veel doelpunten tegen en nog veel meer gevaarlijke situaties
voor ons doel te verduren gekregen terwijl er slechts één strafcorner in ons
voordeel tegenover stond.

Tijdens de teambespreking
in de pauze werd het vertoonde spel aan de kaak gesteld en een nieuwe
strategie bepaald, het werd kiezen of delen. Genoegen nemen met een
grote nederlaag of met een hele grote nederlaag. Ondanks het feit dat onze
mannen al aardig op hun tand vlees liepen, werd gekozen voor de eerste
optie. Dat betekende wel dat zij een extra inspanning moesten leveren en moesten
laten zien dat zij haar op de tanden hadden. Gelukkig werd er tijdens de
bespreking ook een positief element benoemd. Ondanks het feit dat we door onze
tegenstander overlopen werden en redelijk werden weggespeeld, werd er niet
gemopperd. We hielden onze kaken op elkaar.

In de tweede helft hielden
we onze tegenstander lang van het scoren af, maar konden niet voorkomen dat er
met nog zo’n acht minuten te spelen de 0-8 op het scorebord te lezen stond. Dat
werd ook de uiteindelijke eindstand waarbij we de laatste minuten zichtbaar
aangeslagen vol maakten omdat Frank geblesseerd uitgevallen was omdat hij een
tik had gekregen met een stick op de mond. Hij verloor daarbij een tand en in het ziekenhuis bleek er nog een tand los te staan en moesten er
een viertal hechtingen   in zijn kin
aangebracht worden.

De derde helft was de
blessure van Frank natuurlijk hèt gespreksonderwerp. Waar het hart vol van is,
loopt de mond van over. Zulke incidenten op het hockeyveld kunnen we
natuurlijk missen als kies pijn.

Beste Frank, namens alle
teamleden en de spelers van Best wensen we je heel veel beterschap toe en hopen
dat je weer snel van de partij bent op het hockeyveld.

Volgende week staat de
thuiswedstrijd tegen St. Oedenrode op het programma. Onze veteranen zullen dan
uit een ander vaatje moeten tappen om de punten in Beek te houden. Niets te
doen komende zondag? Kom gerust een kijkje nemen op het hockeyveld.